Het is een beetje onwerkelijk om hier nu echt te zijn, maar het begint steeds meer in dalen dat ik er nu toch echt ben. De eerste dag leek helemaal wel een droom, nu kan dat ook komen omdat ik heel moe was. Vrijdag heb ik een rondleiding door Arusha gehad. Ja, hoe kan ik het hier omschrijven. Laten we het maar anders noemen, het is vooral heel erg wennen, maar ik heb het wel heel erg naar mijn zin. De mensen zijn hier echt heel aardig en maken graag een praatje met je. We hebben drie markten bezocht, waar natuurlijk van alles word aangeboden door de verkopers. Het vervoer op de piki piki (motortaxi) was een hele ervaring, vooral als je van de hooft weg af gaat. Dan word het erg hobbelig, maar als je vraagt of ze pole pole (langzaam) willen gaan gaat het prima. Eerlijk gezegd word het met het aantal keer dat je hier gebruik van maakt steeds leuker. De dala dala (minibus) is ook heel wat, hoeveel mensen kan je in een minibusje krijgen. Het is wel een goedkopen manier om te reizen. Met de benenwagen kom je ook een heel eind het is ongeveer 20 minuten lopen naar het centrum, gezien ik erg van het lopen ben zal dat regelmatig gebeuren. Zo ben ik ook zaterdag lekker naar het centrum gelopen en rond gestruind. Ergens koffie gedronken en weer terug gewandeld. Tijdens het wandelen word je veel aangesproken, er word gevraagd wat je vandaan komt en wat je hier komt doen. Na een kort praatje ga je weer verder. Moet nog aardig wennen aan de warmte en merk dat ik snel moe ben. Dat zal ook wel door alle nieuwe indrukken komen. In de avond koelt het lekker af en kan hierdoor redelijk slapen, de vele geluiden zijn nog wel wennen. Er zijn redelijk wat vrijwilligers in de logde en het is erg leuk om de verhalen te horen over de verschillende projecten. Het maakt me allemaal nog meer benieuwd naar het project waar ik aan de slag ga. Er is hier geen ander die daarheen gaat, dus ik kan nog niet zo veel horen over hoe het daar is. Dat zal ik dinsdag wel gaan ervaren, als mijn permit er dan is. Deze heb je nodig om aan het als vrijwilliger aan de slag te kunnen. Helaas was ik zaterdag mijn foto camera vergeten, dus foto's komen nog. Maar hier is ieder geval een indruk van waar ik verblijf. Zondag ben ik op fietssafari geweest bij lake Manyara, niet dat er veel lake was. Het regenseizoen is al een tijd terug en er is bijna geen water meer. We hebben het water ook niet bereikt, maar in het drooggevallen meer gefietst. Hier zijn wat foto's van de fietssafari.