De laaste 1 1/2 week

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. Dat komt voornamelijk door de verkiezingen en dat er vaak geen stroom is. De schaarse accutijd wilde ik dan ook skypend door brengen met familie. Daarnaast zijn we een aantal dagen de Arusha uit geweest om eventuele onrust te vermijden. Het is gelukkig rustig gebleven en heb ik vier dagen aan de voed van de Kilimanjaro gekampeerd. Het waren leuke dagen, maar eerst even de laatste week op mijn project door lopen.

Ik heb de hele week geholpen met de lessen Engels en wiskunde voor standard 3. Het was erg leuk en het ging ook erg goed. Alleen de pauze blijft het leukst, lekker voedballen met de jongens. De jongens vinden het voedballen erg leuk en tijdens de sport lessen doe ik al volleybal. Ook erg leuk, maar ze kunnen beter voedballen. Het aankomen op het project is erg leuk, er komen kinderen op je afgerend om je te begroeten. De glimlachen van de kinderen zijn echt hart verwarmend. Op donderdag word er bijbelles gegeven, erg leuk om te zien hoe ze dat doen en hoe graag de kinderen willen meedoen.

Ik ben dus van zaterdag tot dinsdag uit Arusha gegaan op een kampeertrip. Het was erg leuk, heb lekker kunnen wandelen daar en wat natuur schoon bezocht. Ik heb grotten, een waterval en een meer in een krater gezien. Was erg mooi om te zien wat Tanzania te bieden heeft naast de stad.

Nu zit ik op het vliegveld te wachten op mijn vlucht terug en heb ik weer stroom en redelijk internet om even bij te schrijven. Foto's doe ik wanneer ik thuis ben.

week 41

De eerste bijna volle werkweek zit er op, bijna omdat woensdag een nationale feestdag was en de school dicht was. Eigenlijk was het best lekker 2 dagen werken en dan 1 vrij. De lessen gaat redelijk en heb een goede manier gevonden om samen te werken met de docente. Ik ben vooral aan het schrijven op het bord en zij legt het uit in gebaren. Bij herhaling kan ik iets meer doen. Daarnaast kijk ik een deel na van de oefeningen. Ik heb zelfs met de Swahili les kunnen helpen, ik kon overschrijven wat er in het boek stond en de docente kon het weer uitleggen. De sport lessen gaan hellemaal lekker. De kinderen beginnen het door te krijgen en hoeven bijna geen uitleg meer. Met volleyballen duurt het een aardige tijd voor de bal de grond raakt en die lachende kinderen maakt het helemaal prachtig. Nu ga ik lekker het weekend in, morgen een leuke dag gepland, heb er zin in.

Vrijdag en maandag

Vrijdag heb ik zowaar voor de les gestaan. Gelukkig was er hulp in de buurt. Het is toch nog heel wat om zo even in gebaren les te geven. Het was een simpel lesje over het verschil tussen belong en belongs. Wanneer je de een en de ander gebruikt. Het uitleggen was erg lastig in Engelse gebaren aan een klas die niet goed Engels kan. Opschrijven heeft dus geen zin, de docente heeft met regelmaat het even over moeten nemen. Gewoon voor de leuk hebben ze even drie klassen bij elkaar gegooid, want de mzungu gaat les geven. Wel dat het ik niet verwacht toen ik af sprak een lesje te geven. Ik dacht het zelfde als bij de andere docenten, een klasje van 7 kinderen. Gelukkig vonden de kinderen het erg leuk. Maandag heb ik het lesje mogen herhalen of eigenlijk mogen kijken hoeveel er is blijven hangen. Heb het eerst in gebaren laten doen en later vier zinnen op het bord gezet waar ze dan belong of belongs moesten invullen. Het viel me alles mee, velen hadden het goed begrepen. Het was wel apart om te zien hoe verbaast de kinderen die een fout gemaakt hadden waren, toen ik het nog eens 1 op 1 probeerde uit te leggen. Dat zijn ze hier duidelijk niet gewend. Het is gewoon een streep er door en meer niet. Dat was me al eerder opgevallen en toen ik er om vroeg werd bevestigd dat ze inderdaad het niet nogmaals uitleggen. In de middag heb ik twee sport lessen gegeven, heb de kinderen proberen een beetje volleybal bij te brengen. Op het begin ging het niet echt, maar na een tijdje begonnen de kinderen het een beetje door te krijgen. Vooral de jongens hadden het aardig onder de knie. Voor wat je van een kind kan verwachten en in gebrekkige gebaren uitgelegd. Het begint steeds leuker te worden en ik kom er steeds meer in.

Dag 2 en 3

Woensdag de eerste echte dag op het project, nou het is nog wel vooral mee kijken. Ik heb meegekeken bij twee Engelse lessen en een sport uurtje met de kinderen gedaan. Verder veel met de docenten gesproken, ze hebben me heel wat woorden geleerd met de bijbehorende gebaren in Swahili. Het valt me op dat ze hier al snel denken dat je zo even voor de klas gaat staan en dat je als volwaardig leraar ingezet kan worden. Je moet zelf goed aangeven wat je komt doen en voor hoelang je mee wil kijken voor je echt kan helpen. De kinderen komen nu ook meer naar me toe en zien je als een van de leraren. Dus in de beste gebaren die ik heb probeer ik het spel uit te leggen en opstootjes tussen de kinderen te sussen. Vooral in het sport- en speluurtje en de pauze zijn er redelijk wat opstootjes. De docenten houden dat ook pauze en eigenlijk word er niet zo op de kinderen gelet, alleen de wat jongere docenten komen een beetje opletten. Het is een best groot terrein en gezien het gezamenlijk is met de gewone basisschool lopen er veel kinderen door elkaar. Ik kan alleen herkennen welke kinderen bij de doven school horen aan de rode schooluniformen. Door dit grote terrein is het opletten ook nog eens extra lastig. Donderdag zou ik zelf voor het eerst een les geven, maar helaas kan ik de lodge niet verlaten. De presidentskandidaat van de grootste oppositie partij heeft vandaag een kampanje dag in de stad en dat kan opstootjes veroorzaken. Hierdoor is er geadviseerd publieke plekken te mijden en niet naar de projecten te gaan. Je wilt namelijk niet per ongeluk tussen zo een opstootje komen. Het word dus een lui dagje, maar gelukkig is het lekker weer en kan ik daar ieder geval van genieten

Hier zijn wat foto's de school.

De eerste dag op het project

Vandaag voor het eerste op het project geweest, echt heel leuk. Heb bijeen aantal lessen mee gekeken en daarna besproken wat ik kan doen en de tijden die ik aanwezig ben. Ik ga helpen bij de Engelse les en de spel activiteiten. Het was wel prettig om te merken dat ik de Engelse les redelijk kon volgen, er zijn veel vergelijkbare gebaren in het Nederlands. Dat waswel erg prettig om te zien, soms gaat het een beetje snel en dan kan ik het even niet volgen. De kinderen zijn erg aardig en zeggen je allemaal graag gedag. Het is wel vreemd om een klas in te lopen, alle kinderen staan namelijk meteen op om je te groeten. Waarna ze blijven staan tot je gebaard dat ze mogen gaan zitten. De leeraren zijn ook erg aardig veel vragen over waar ik vandaan komen en wat ik daar doe of ik wel eens les heb gegeven. Morgen ga ik echt beginnen, ik start om 8 uur en werk tot +/-15.30 uur Ik heb er erg veel zin in.

Foto's volgen nog.

De eerste dagen

Het is een beetje onwerkelijk om hier nu echt te zijn, maar het begint steeds meer in dalen dat ik er nu toch echt ben. De eerste dag leek helemaal wel een droom, nu kan dat ook komen omdat ik heel moe was. Vrijdag heb ik een rondleiding door Arusha gehad. Ja, hoe kan ik het hier omschrijven. Laten we het maar anders noemen, het is vooral heel erg wennen, maar ik heb het wel heel erg naar mijn zin. De mensen zijn hier echt heel aardig en maken graag een praatje met je. We hebben drie markten bezocht, waar natuurlijk van alles word aangeboden door de verkopers. Het vervoer op de piki piki (motortaxi) was een hele ervaring, vooral als je van de hooft weg af gaat. Dan word het erg hobbelig, maar als je vraagt of ze pole pole (langzaam) willen gaan gaat het prima. Eerlijk gezegd word het met het aantal keer dat je hier gebruik van maakt steeds leuker. De dala dala (minibus) is ook heel wat, hoeveel mensen kan je in een minibusje krijgen. Het is wel een goedkopen manier om te reizen. Met de benenwagen kom je ook een heel eind het is ongeveer 20 minuten lopen naar het centrum, gezien ik erg van het lopen ben zal dat regelmatig gebeuren. Zo ben ik ook zaterdag lekker naar het centrum gelopen en rond gestruind. Ergens koffie gedronken en weer terug gewandeld. Tijdens het wandelen word je veel aangesproken, er word gevraagd wat je vandaan komt en wat je hier komt doen. Na een kort praatje ga je weer verder. Moet nog aardig wennen aan de warmte en merk dat ik snel moe ben. Dat zal ook wel door alle nieuwe indrukken komen. In de avond koelt het lekker af en kan hierdoor redelijk slapen, de vele geluiden zijn nog wel wennen. Er zijn redelijk wat vrijwilligers in de logde en het is erg leuk om de verhalen te horen over de verschillende projecten. Het maakt me allemaal nog meer benieuwd naar het project waar ik aan de slag ga. Er is hier geen ander die daarheen gaat, dus ik kan nog niet zo veel horen over hoe het daar is. Dat zal ik dinsdag wel gaan ervaren, als mijn permit er dan is. Deze heb je nodig om aan het als vrijwilliger aan de slag te kunnen. Helaas was ik zaterdag mijn foto camera vergeten, dus foto's komen nog. Maar hier is ieder geval een indruk van waar ik verblijf. Zondag ben ik op fietssafari geweest bij lake Manyara, niet dat er veel lake was. Het regenseizoen is al een tijd terug en er is bijna geen water meer. We hebben het water ook niet bereikt, maar in het drooggevallen meer gefietst. Hier zijn wat foto's van de fietssafari.

Alles klaar voor vertrek!!!

Zo dan is het bijna zo ver, vanavond vertrek ik dan eindelijk. Mijn tas is ingepakt

Voor een ieder die ik achter laat, heb een goede tijd hier en houd me in gebed zoals ik ook met jullie doe. Ik hoop jullie allen weer in goede gezondheid te zien als ik terugkeer en mogen delen wat voor een geweldige tijd ik in Tanzania heb gehad.

Groeten,

Niels

Wereld dovendag

De voorbereidingen voor de reis lopen voorspoedig, nu ook overgestapt op de voorbereidingen voor het project. Natuurlijk had ik wel al ideeën wat ik in Arusha kan en wil gaan doen, maar om me extra voor te bereiden op het werken met doven ben ik naar de Wereld dovendag in Utrecht gegaan. Het was een inspirerende dag. Leuke gesprekken gevoerd en praktische ideeën opgedaan. Ondanks dat zal het veel ervaren worden hoe het daar werkelijk gaat. Ik mag dan de eerste cursus Nederlandse gebarentaal hebben gedaan, maar daar heb ik niet veel aan in Tanzania. Ook afgelopen zaterdag bleek wel dat er veel oefening nodig is om gebarentaal echt goed onder de knie te krijgen. Het heeft ook niet geholpen dat ik na het doen van deze cursus van werkplek ben veranderd en geen gebruik meer heb gemaakt van wat ik geleerd heb. Natuurlijk kwamen er wel wat gebaren weer boven, maar een gesprek volgen dat was toch echt te veel. Ondanks dat een leuke dag.